การแอบรักคนมีเจ้าของก้อลำบากเหมือนกัน ก้อดันไปแอบรักคนที่เราขอให้เปงพี่เราตอนแรกก้อไม่คิดอะไรกับเขามากแค่เปงพี่ชาย ก้อเพื่อนมันดันให้เราไปขอเขาเปงพี่ชาย(ทั้งๆที่มันชอบ)แต่แล้วจู่ๆเราก้อมาชอบเขาเอง พอไปสักพักพี่เขาก้อมาบอกว่า "พี่มีแฟนแล้วนะ ดีใจให้ด้วยสิ"จากหน้าที่ยิ้มแย้มของฉันกลายเป็นหน้าที่เศร้าสุดๆแล้วต่อจากนั้นฉันก้อหนีหน้าเขาพี่เขา จนวันนึงพี่เขาเข้ามาถามว่าเปงอะไร โกรธพี่หรอ ฉันบอกว่าไม่ได้โกรธ มาง้อเราทำไม เราไม่ได้เป็นอะไรกับพี่สักหน่อย จากนั้นฉันก้อเดินหนีไป กลับบ้านมาฉันร้องไห้ทั้งวันทั้งคืน จนตอนเช้ามาตาบวมจนเพื่อนแปลกใจ พี่เขาก้อง้อเราไม่เรื่อยๆจนฉันใจอ่อน ก้เลยคืนดีกัน แต่นั้นมาเราก้อเริ่มสนิทขิ้น แต่แล้ววันนึงคุยโทรศัพท์กันอยู่แฟนเขาก้อโทรเข้ามา พี่เขาประชุมสายแล้วก้อคุยกับแฟนเขาอย่างสนุกสนานกันมากจนฉันจะร้องไห้ ฉันกดวางสายไปเลยแล้วร้องไห้ นี้และเหตุผลอารมณ์เศร้าๆของเราที่มาระบายให้ฟัง :'(