คุณทราบหรือไม่ว่าการผ่านบททดสอบสามารถปรับปรุงคุณภาพชีวิตของคุณได้
โดย วราภรณ์ ปรียากร
เมื่อเร็วๆ นี้ คุณได้ทำบททดสอบบ้างหรือไม่
ดิฉันหมายถึงแบบทดสอบชีวิตที่ไม่ใช่การทำข้อสอบในโรงเรียน
เราทุกคนล้วนเจอบททดสอบทั้งนั้น
มันเป็นส่วนหนึ่งของการเป็นคริสเตียนที่อยู่ในโลกที่กำลังล้มลง
บททดสอบมีด้วยกันหลายแบบ เช่น ทดสอบเรื่องการให้อภัย, การไม่ยอมรับ,
การไม่บ่น, บททดสอบเรื่องการชื่นชมยินดีเมื่ออยู่ในการทดลอง,
บททดสอบเรื่องความถ่อมใจ
และยังมีบททดสอบอื่นๆ อีก ดิฉันเองได้เผชิญกับการทดสอบบ่อยครั้งในชีวิต
และการผ่านการทดสอบก็เป็นหนทางนำไปสู่การพัฒนาและความเจริญก้าวหน้า
ไม่มีทางเป็นอื่นได้อีก
ในพระธรรม 1เปโตร 4:12 กล่าวว่า
...อย่าประหลาดใจที่ท่านต้องได้รับความทุกข์ยากอย่างแสนสาหัสเป็นการลองใจ
เหมือนหนึ่งว่าเหตุการณ์ประหลาดได้เกิดขึ้นกับท่าน
เมื่อเราถูกทดสอบเรื่องคุณภาพ เราได้เรียนรู้เกี่ยวกับตัวเราเอง
ความจริงก็คือ เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราเชื่ออะไรจนกว่าเราจะอยู่ในการทดสอบ
การตัดสินคนอื่นที่กำลังมีความทุกข์ใจ เป็นเรื่องทีทำได้ง่ายๆ
และเราอาจพูดว่า "ไม่อยากจะเชื่อเลยว่า เขาจะทำอย่างนั้น ถ้าเป็นฉัน
ฉันไม่ทำหรอก"
คุณจะไม่รู้เลยว่าคุณจะทำอย่างไรจนกว่าคุณจะตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกับเขา
และพระเจ้าก็อนุญาตที่จะให้เราอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากเพื่อแสดงให้เรารู้ถึงสิ่งที่อยู่ในเรา
พระธรรมยากอบ 1:3 บอกว่า "การทดลองนั้นทำให้เกิดความหนักแน่นมั่นคง"
การทดสอบและการทดลองเป็นสิ่งที่ดีสำหรับเราได้ !
แต่เราต้องรู้ว่าจะผ่านบททดสอบนี้อย่างไรเพื่อให้เกิดประโยชน์
กุญแจสำหรับเรื่องนี้คือการวัดชีวิตของเราด้วยมาตรฐานที่ถูกต้อง
มาตรฐานของพระเจ้าคือพระวจนะของพระองค์
และพระวจนะก็คือกระจกฝ่ายวิญญาณของเรา
ตัวอย่าง : พระเยซูบอกเราให้ยกโทษผู้ที่ทำให้เราเจ็บ ถ้าดิฉันไม่ยกโทษ
ดิฉันก็จะมีรอยตำหนิ ซึ่งดิฉันสามารถมองเห็นได้เมื่อดูที่พระคัมภีร์
พระวจนะของพระเจ้านั้นเต็มไปด้วยความรอบรู้และคำแนะนำเกี่ยวกับการดำเนินชีวิต
แต่สิ่งนี้จะไม่ช่วยเราเลยถ้าเราไม่ทำตามสิ่งที่บอกไว้ในนั้น
เราจำเป็นต้องหยุดการมองพระวจนะอย่างผ่านๆ
แล้วเริ่มนำพระวจนะนั้นมาใช้ในชีวิตของเราจริงๆ ในพระธรรมยากอบ 1:22
บอกให้เราเป็นผู้กระทำตามไม่ใช่เป็นเพียงผู้ฟังอย่างเดียว
การใช้เวลาสำรวจและเปรียบเทียบตัวเองกับสิ่งที่บอกไว้ในพระคัมภีร์ถึงการมีชีวิตอยู่เป็นเรื่องที่สำคัญมาก
บ่อยครั้งที่คนเรามักจะมีความเร่งรีบอยู่ตลอดเวลา
ไม่ได้สนใจว่าจะปฏิบัติต่อผู้อื่นอย่างไร หลายคนกลายเป็นคนหยาบคาย,
เห็นแก่ตัว, และยึดตัวเองเป็นศูนย์กลางเพราะในแต่ละวัน
เขาต้องเร่งทำทุกอย่างที่จำเป็นให้เสร็จ
เราจำเป็นต้องถามตัวเองว่า
"เรากำลังสำแดงผลของชีวิตคริสเตียนในแต่ละวันไหม"
"คนรอบข้างมองเห็นความเป็นคริสเตียนในตัวเราอย่างชัดเจนไหม"
คุณจะเจอคำตอบนี้ เมื่อคุณสำรวจตัวเองด้วยพระวจนะของพระเจ้า"
เวลานี้ คุณกำลังวัดตัวคุณเองกับอะไร - ผู้คน หรือ พระวจนะของพระเจ้า
นี่เป็นคำถามที่สำคัญเพราะการเปรียบเทียบตัวคุณเองกับคนอื่นเป็นเรื่องที่อันตราย
และง่ายที่จะทำ
ถ้าดิฉันตัดสินตัวเองว่าทำถูกหรือทำผิดจากการมองดูการกระทำของผู้อื่น
ดิฉันก็สามารถที่จะประนีประนอมกับสิ่งที่พระเจ้ากำลังนำดิฉันให้กระทำ
ตัวอย่างเช่น พระเจ้าอาจใส่ความเชื่อเข้ามาในใจของดิฉันว่าไม่ควรจะไปดูหนัง
แต่มีบางคนที่ดิฉันให้ความนับถือในฐานะผู้เชื่อ
อาจไม่มีความรู้สึกแบบนั้น และถ้าดิฉันตัดสินใจว่าจะไปดูหนัง
เพราะพวกเขาก็ไปกัน ดิฉันก็กำลังตามคนนั้น ไม่ได้ตามพระเจ้า
พระเยซูคือมาตรฐานของเรา ไม่ว่าชีวิตของเราจะอยู่ที่ไหน
หรือไม่ว่าเรากำลังเผชิญกับอะไรอยู่
เป้าหมายของเราก็คือการทำในสิ่งที่พระเยซูบอกให้เราทำ
การติดตามพระเยซูจะทำให้ความเชื่อของเราเติบโตขึ้นเรื่อยๆ
และได้รับการปรับปรุงคุณภาพชีวิต ขอให้คุณมีเป้าหมายนี้เช่นกัน
