เรื่องดีๆ ในสถานการณ์น้ำท่วม ที่อยากแบ่งปัน

[เมื่อ:]

ได้รับ FW mail มา อ่านแล้วรู้สึกดีมากๆ เลยอยากแบ่งปันคะ
---------------------------------------------------------------
ผมพักอยู่ประตูน้ำพระอินทร์ อยุธยา แต่ที่ทำงานอยู่ลาดพร้าว80 ผมต้องเดินทางไปกลับทุกวัน(บริษัทฯมีรถรับ-ส่งแค่สะพานใหม่) ตอนเช้าผมจะตื่นตีสี่ครึ่ง ทำธุระส่วนตัวแล้วออกมารอรถประมาณตีห้ากว่าๆ โดยผมจะนั่งรถ

เมล์มาลงที่รังสิต แล้วต่อรถตู้มาลาดพร้าว80 โดยภาพที่ผมเห็นจนชินตาก็คือ

ทุกคนที่รอรถตรงหน้าเมเจอร์รังสิตต่างรีบวิ่งลงไปบนพื้นถนนโดยไม่นึกกลัวว่ารถจะชนหรือกีดขวางทางจราจร เมื่อเห็นรถตู้แล่นเข้ามาเทียบท่า ต่างแย่งชิง

ทั้งเบียดเสียด บางครั้งก็มีถ้อยคำด่าทอเสียๆ หายๆ ตามมาไม่ว่าหญิงหรือชาย

คนขับบางคนก็พูดจาไม่สุภาพ ขับรถเหมือนแม่ป่วยต้องนำส่งโรงพยาบาลก็ไม่ปาน ปกติรถตู้สามารถนั่งได้14-15คน แต่นี่มีการเสริมเบาะนั่งให้ได้20คน แอ

อัดยัดเยียด เบียดเสียดจนแทบจะเป็นผัวเมียกันทั้งคันรถ พอรถออกตัว หน่วยคอลเซ็นเตอร์ก็เริ่มทำงานทันที คือต่างควักมือถือออกมาแล้วก็คุยๆๆ คุยๆๆอย่างออกรสออกชาด ประหนึ่งว่ากรูนั่งมาในรถคนเดียวไม่ต้องเกรงใจคนรอบข้าง คนขับก็ไม่ยอมน้อยหน้า โทรด่ากับเมียด้วยถ้อยคำที่ไม่รู้ไปขุดมาจากไหน บางครั้งยังแถม“แจกกล้วย”ให้รถคันที่วิ่งแซงไปด้วย นี่เป็นชีวิตประจำวันตลอด 3 ปีที่ผ่านมา
แต่....เมื่อวานนี้เอง ผมรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลง แน่นอนครับ

" น้ำท่วม " หลายคนบอกน้ำท่วมมันดีตรงไหน ใช่ครับน้ำท่วมไม่ใช่สิ่งที่ผู้คนปรารถนา แต่น้ำท่วมทำให้ผมได้เห็นชีวิตในอีกแง่มุมหนึ่งของผู้คนในเมืองฟ้าผ่องอำไพแห่งนี้

วันนั้นผมเลิกงาน 5 โมงเย็น จึงนั่งรถบริษัทฯมาลงสะพานใหม่

แล้วนั่งรถเมล์สาย 39 ต่อ เพราะน้ำท่วมรถตู้วิ่งไม่ได้ รถเมล์วิ่งลุยน้ำมาถึง กม.25 ก็ต้องหยุดเนื่องจากน้ำลึกไปต่อไม่ไหว กระเป๋าจึงแจ้งให้ผู้โดยสารลงจากรถเพื่อไปต่อรถทหาร(ซึ่งไม่รู้ว่าจะมาตอนไหน) ผมเดินลุยน้ำมารอบริเวณเกาะกลางถนน ซึ่งมีผู้คนยืนรออยู่ประมาณ 30 คน ผู้คนเหล่านั้นต่างมีสีหน้ากังวล

บ้างก็หันมาพูดคุยสอบถามกันว่าจะไปไหน จะมีรถหรือเปล่า คุณหนุ่มนักศึกษาถามป้าจะไปไหน มาผมช่วยถือของให้ พี่ผู้ชายไว้หนวดช่วยอุ้มเด็ก3ขวบที่มากับแม่ที่หิ้วของพะรุงพะรัง แฟนสาวของคุณหนุ่มนักศึกษาช่วยแม่เด็กหิ้วกระเป๋า อีกมือใช้กระดาษพัดไล่ยุงให้เด็กน้อย ลุงแก่ๆ สองคนที่นั่งบนราวเกาะกลางถนนเขยิบที่พร้อมเอ่ยปากเชิญชวนชายแก่อีกคน ซึ่งยืนอยู่ข้างๆ มานั่งด้วยกัน

มีรถผ่านมาเรื่อยๆ และสิ่งที่ผมเห็นคือรถเกือบทุกคันจะลดกระจกลงแล้วโผล่หน้าออกมาถามว่าจะไปไหน ถ้ารถเขาผ่านรายนั้นๆ ก็จะได้ติดรถไปด้วย คนที่อยู่ไม่ไกลไปกันเกือบหมดแล้ว จะเหลือก็พวกที่อยู่แถวประทานพร บางขัน นวนคร และก็ตัวผม ประตูน้ำพระอินทร์ รวมแล้วน่าจะประมาณ 17 คน เรารออยู่ประมาณสองชั่วโมงจึงมีรถโฟร์วีลคันหนึ่งผ่านมา คนขับหน้าตายังวัยรุ่นเปิดกระจกออกมาถามพวกเราว่า“มีไครไปนวนครไหม๊?” เท่านั้นแหละทุกคนต่างยิ้มแก้มแทบปริ พวกเรารีบทยอยขึ้นรถ บ้างก็ช่วยดึงกันขึ้น บ้างก็ช่วยถือของโดยไม่ต้องเอ่ยปากขอ แต่สิ่งที่พวกเราลืมคิดกันตอนนั้นคือ จำนวนคนกับรถมันไม่เหมาะสมกัน เนื่องจากโฟร์วีลกระบะมันเล็ก จุได้แค่ 12 คน ที่เหลืออีก 5 คนคือ คุณหนุ่มนักศึกษากับแฟน ลุงแก่ทั้งสอง และผม

พวกเรามองหน้ากัน พี่ผู้ชายมีหนวดเอ่ยปากขึ้นว่าพวกคุณไปกันก่อน เดี๋ยวผมรอคันหลัง ว่าแล้วก็โดดผลุงลงมาเพื่อให้แฟนสาวของคุณหนุ่มนักศึกษาขึ้นไปแทน แฟนคุณหนุ่มนักศึกษาบอกไม่เป็นไรให้ลุงไปก่อนดีกว่าเดี๋ยวหนูกับแฟนรอไปคันหลัง และอีกหลายคนก็แสดงเจตจำนงที่จะเสียสละ

แต่แล้วสิ่งที่ทำให้ผมแทบกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ก็คือ ป้าที่นั่งอยู่ลุกขึ้นแล้วพูดว่า"ถ้าไปก็ต้องไปด้วยกันหมด" ให้พวกเราทุกคนยืนขึ้นก็จะมีที่พอสำหรับทุกคน จริงอย่างที่แกพูด พวกเราที่เหลือขึ้นมาบนรถได้ จากนั้นพวกเราก็ยืนกอดเอวกันไว้เป็นรูปวงกลมแน่นกระชับ จะได้ไม่ล้มเวลารถวิ่ง จากนั้น รถก็เริ่มวิ่งลุยน้ำไปเรื่อยๆ ช้าๆ ในขณะนั้น สิ่งที่ผมสังเกตเห็นก็คือ รอยยิ้มจากมุมปากของทุกคน บางคนก็มีมุขให้พวกเราได้หัวเราะกันสนุกสนาน ดูแล้วแทบไม่น่าเชื่อ ว่ากลุ่มคนเหล่านี้ไม่เคยรู้จักมักจี่กันมาก่อนเลย และเมื่อถึงจุดที่มีคนลงรถ พวกเราก็จะล่ำลาและอวยพรให้กันและกันเหมือนประหนึ่งกับญาติตัวเองไม่มีผิด จนในที่สุดรถก็วิ่งมาถึงนวนครซึ่งเป็นจุดสุดท้าย พวกเราที่เหลือลงจากรถแล้วก็เดินไปไหว้ขอบคุณเจ้าของรถ แล้วผมก็โบกมือลาคุณหนุ่มนักศึกษากับแฟนเพื่อเดินต่อจากนวนครไปประตูน้ำพระอินทร์ ผมเดินไปยิ้มไป ฮำเพลงบ้าง

ผิวปากบ้างอย่างอารมณ์ดี แบบที่ไม่เคยรู้สึกอย่างนี้มาก่อนเลย เหตุการณ์ในวันนี้ทำให้ผมรู้ว่า"แสงสว่างนั้น ซ่อนอยู่หลังความมืดมิดเสมอ"
นายหงส์แก่

จากคุณ: ~FaNa~
เขียนเมื่อ: 9 พ.ย. 54 14:08:15

ที่มา http://www.pantip.com/cafe/family/topic/N11309564/N11309564.html

[ตอบ #1 เมื่อ:]

ประทับใจมากครับ เรื่องสร้างสรรค์ดีๆ อย่างนี้ควรได้รับเผยแพร่ เพื่อเป็นตัวอย่างที่สังคมไทยควรลอกเลียน

[ตอบ #2 เมื่อ:]

ขอบอกอ่านแล้วน้ำตาไหล..จริงๆแล้วคนไทยเป็นคนที่มีน้ำใจแต่เมื่อยามปกติดูเหมือนว่าทำไม่คนไทยเห็นแก่ตัวนั้นเพราะมันมีคนชั่วบางกลุ่มบางคนอาศัยความมีน้ำใจของคนอื่นเป็นเหยื่อทำมาหากินของพวกมัน...ขอคุณทุกคนนะที่ช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ด้วยเราเป็นคนหนึ่งสัญญาว่าจะช่วยคนอื่นและแบ่งปันตามกำลังที่จะช่วยได้เหมือนที่เราเคยได้รับน้ำใจจากคนอื่น...มาส่งต่อความมีน้ำใจกันนะคนไทยที่รักทั้งหลาย เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งสุดท้ายของวิกฤตน้ำท่วมหรือถัยภิบัติต่างๆที่จะเกิดกับคนไทยอีกมากมายและหนักขึ้นเรื่อยๆ

[ตอบ #3 เมื่อ:]

เยี่ยมจริงๆ

[ตอบ #4 เมื่อ:]

ซึ้งอ่ะ

[ตอบ #5 เมื่อ:]

โดยพื้นฐานแล้วคนไทยมีนิสัยโอบอ้อม อารี เป็นมิตร กับบุคคลทั่วไป
แต่ เป็นการรับเอา สิ่งที่เรียกว่า อารยธรรมตะวันตก เข้ามา มีการตั้งแง่ตั้งงอน สร้างความแตกต่าง ฐานันดรของคน ด้วยกำลัง ฐานะ เศรษฐกิจ ทำให้หลายๆคน อยู่ในสภาวะ ต่อสู้ดิ้นรนเพื่อความอยู่รอด เลยดูเหมือนทำให้ ความเป็นมิตร ความมีน้ำใจของคนไทย เหือดหายไป

มองย้อน ทบทวนให้ดี จะเห็นได้ว่า ทุกคนที่ทำงานเลี้ยงชีพ ล้วนเป็นเหมือนเบี้ยบนกระดานหมากรุก ที่ทำงานดิ้นรน เพื่อมีกิน มีใช้ แต่คนที่ได้รับผลประโยชน์จริงๆ เป็นผู้ที่มีกำลังเศรษกิจสูงกว่า ซึ่งคนพวกนี้ นอกจากไม่ช่วยสร้างสรรค์สังคมไทยแล้ว ยังซ้ำเติม ทำลายสังคมไทยมาตลอด เช่นสินค้าที่ใช้ ต้องเป็นของจากต่างประเทศ ฯ

แก้นแท้ ของชีวิต ที่เราจะใช้ชีวิต ร่วมกัน แบ่งปันความสุขกันได้ ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง คือสิ่งสำคัญที่สุด

[ตอบ #6 เมื่อ:]

อ่านแล้วอินเลย น้ำตาไหล และเหนภาพตามคำบรรยาย ซิ้งจริงๆๆๆๆค่ะ นี่แหละคนไทยไม่ทิ้งกัน ว่าจริงไหม

[ตอบ #7 เมื่อ:]

อ่านแล้วน้ำตาไหล ซึ้งจริงน้ำใจเป็นสิ่งที่อยู่ได้นาน

[ตอบ #8 เมื่อ:]

รวมเลือดเนื้อเป็นชาติเชื่อไทย

[ตอบ #9 เมื่อ:]

บางทีอุปสรรคก็สร้างสรรค์ิสิ่งดีงามในสังคมเหมือนกันคะ ขอบคุณที่นำเรื่องมุมบวกในสังคมที่วิกฤติตอนนี้มาถ่ายทอดนะคะ

[ตอบ #10 เมื่อ:]

ในเหตุการที่เลวร้ายก็ยังมีสิ่งที่ดีๆอยู่เสมอ

[ตอบ #11 เมื่อ:]

ผมอ่านไปน้ำตาใหลเลยครับพี่ นี่แหละคนไทยโดยแท้จริง

[ตอบ #12 เมื่อ:]

นี่เเหละคนไทยตัวจริง นับถือๆ

[ตอบ #13 เมื่อ:]

สิ่งที่ผมรู้สึกคือดีใจแล่ะตื่นตันใจภูมิใจในความมนุษย์คนไทยเราดั่งเดิมที่เคยมีมาเเต่สมัยก่อน อยากให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมอยากเห็นคนไทยเรารักกันยิ้มให้กันไม่แบ่งแยกกันไม่เห็นแก่ตัว อ่านเเล้วดีใจครับในยามที่เราเจอภัยพิบัติร้วมกัน ..เราคนไทยยังคงไม่ทิ้งกันไม่เห็นเเก่ตัวภูมิใจครับขอให้ผ่านเหตุการไปโดยเร็วไวและอยากให้คนรักกันเหมือนตอนนี้ตลอดๆไปครับ ..เรายังคงความเป็นไทยพร้อมที่จะร้องเพลงชาติไทย.. สู้ สู้ ครับ

[ตอบ #14 เมื่อ:]

ok :ซึ่ง

[ตอบ #15 เมื่อ:]

อยากอ่านเรื่องแบบนี้มานานแล้ว คนกรุงเทพบ้านติดกันยังไม่มองหน้ากันเลยแต่น้ำท่วมทำให้เราได้รู้จักกันมากขึ้น อย่ามัวแต่โทษว่าใครผิด แต่ให้เห็นใจกันในยามยาก มองหาสิ่งดี ๆ รอบตัว กันดีกว่า ขอบคุณค่ะสำหรับเรื่องดี ๆ

[ตอบ #16 เมื่อ:]

คนไทยเราเป็นชนชาติที่มีน้ำใจ
อยากเห็นคนไทยรักและสามัคคีกันตลอดไป

[ตอบ #17 เมื่อ:]

ขอแสดงความคิดเห็นจากคุณsisophon04 (โดยพื้นฐานแล้วคนไทยมีนิสัยโอบอ้อม อารี เป็นมิตร กับบุคคลทั่วไป
แต่ เป็นการรับเอา สิ่งที่เรียกว่า อารยธรรมตะวันตก เข้ามา มีการตั้งแง่ตั้งงอน สร้างความแตกต่าง ฐานันดรของคน ด้วยกำลัง ฐานะ เศรษฐกิจ ทำให้หลายๆคน อยู่ในสภาวะ ต่อสู้ดิ้นรนเพื่อความอยู่รอด เลยดูเหมือนทำให้ ความเป็นมิตร ความมีน้ำใจของคนไทย เหือดหายไป

มองย้อน ทบทวนให้ดี จะเห็นได้ว่า ทุกคนที่ทำงานเลี้ยงชีพ ล้วนเป็นเหมือนเบี้ยบนกระดานหมากรุก ที่ทำงานดิ้นรน เพื่อมีกิน มีใช้ แต่คนที่ได้รับผลประโยชน์จริงๆ เป็นผู้ที่มีกำลังเศรษกิจสูงกว่า ซึ่งคนพวกนี้ นอกจากไม่ช่วยสร้างสรรค์สังคมไทยแล้ว ยังซ้ำเติม ทำลายสังคมไทยมาตลอด เช่นสินค้าที่ใช้ ต้องเป็นของจากต่างประเทศ ฯ

แก้นแท้ ของชีวิต ที่เราจะใช้ชีวิต ร่วมกัน แบ่งปันความสุขกันได้ ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง คือสิ่งสำคัญที่สุด)

คุณคงเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่าค่ะ สำหรับอารยธรรมตะวันตก..เพราะดิฉันกำลังอยู่ในประเทศตะวันตก เค้ามีอารยธรรมที่ดี แต่คนไทยกลับนำเอาในส่วนที่ไม่ดีมาผสม ส่วนดีๆ หลายอย่างกลับไม่นำมาใช้ อย่าโทษอารยธรรมคนอื่นเลย โทษตัวเองดีกว่านะ

[ตอบ #18 เมื่อ:]

อ่านแล้วมองภาพตามได้เลย คนไทยไม่ทิ้งกันอยู่แล้วเนอะ สู้สู้ ค่ะ

[ตอบ #19 เมื่อ:]

ประทับใจตรงที่ทุกคนมีความคิดดีๆว่า ต้องเกาะกันไป เพื่อไม่ให้เสียศูนย์และตกรถ และถึงแม้จะลำบากแต่ก็พร้อมยิ้มให้แก่กัน
เหมือนสมัยเด็กมีหนังสือเรียนเรื่องก้านไม้ซึ่เล็กๆ ถ้ามัดรวมกันไว้แน่นหนา ก็ไม่มีใครสามารถหักก้านไม้มัดนี้ได้
มั่นใจว่า เมืองไทยไม่แตกแยกแน่นอน ถ้าพระองค์ท่านได้อ่านคงดีพระทัยมากๆ น่าแปลเป็นภาษาอังกฤษให้คนต่างประเทศได้อ่าน

[ตอบ #20 เมื่อ:]

แล้วที่ด่าๆๆกันอยู่นี่ คิดไงบ้างครับ

[ตอบ #21 เมื่อ:]

แล้วที่ด่าๆ กันอยู่นี่ คิดไงบ้างครับ

[ตอบ #22 เมื่อ:]

ถ้าสถานการณ์น้ำดีขึ้น ขอให้คนไทยอย่าลืมเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแบบนี้ก็แล้วกัน รักกันไว้เถิด

[ตอบ #23 เมื่อ:]

สิ่งดีๆมีอยู่ทุกที่ แต่เราไม่ค่อยมีโอกาสแสดงออกร่วมกัน หรือเปิดใจให้กันครับ

[ตอบ #24 เมื่อ:]

อ่านแล้วรู้สึกซาบซึ่้งเห็นคุณค่าของความมีน้ำใจของคนที่ต้องตกทุกข์ร่วมสุขด้วยกัน.... จริง ๆ แล้วประชาชนคนไทยอย่างเรา ๆ มีน้ำใจและมีความโอบอ้อมอารีด้วยกันทุกคน...แต่ภาวะสังคมที่ทำให้ทุกคนต้องเห็นแก่ตัว..เพื่อความอยู่รวด..ทำให้หลายคนเป็นอย่างนั้นอีกอย่างคุณพวกนักการเมืองรา...ยาม...ที่ทำให้เกิดความแตกแยก...แย่งกันเป็นใหญ่..ใส่ร้ายป้ายสี ทำทุกวิถีทางให้ได้มาในสิ่งที่มันต้องการ

[ตอบ #25 เมื่อ:]

ในยามลำบากและเดือดร้อน คนไทยย่อมไม่ทอดทิ้งกันค่ะ

[ตอบ #26 เมื่อ:]

ความทุกข์ที่เกินทน หล่อหลอมคนให้ทนทาน

น้ำท่วมมากเท่าไหร่ น้ำใจไทยหลั่งไหลกว่า

[ตอบ #27 เมื่อ:]

ยินดีด้วยกับความรู้สึกดีๆที่ได้รับ ต่างจากหลายๆคนที่ถูกเอาเปรียบ จากคนไทยด้วยกันเอง

[ตอบ #28 เมื่อ:]

ซึ้งครับ เป็นเรื่องราวที่ดี อ่านแล้วรู้สึกสดชื่อนก่อนทำงาน
เป็นกำลังใจให้ คนไทย สู้ๆครับ

[ตอบ #29 เมื่อ:]

ได้อ่านแล้ว รู้สึกดีค่ะ เพราะอย่างน้อยลึกๆๆแล้วคนไทยเรายังรักกันดี และพร้อมที่จะช่วยเหลือกันตลอดเวลา

[ตอบ #30 เมื่อ:]

อ่านแล้วรู้สึกดีเลยค่ะ คนไทยไม่ทิ้งกัน

[ตอบ #31 เมื่อ:]

ดีคะ รู้สึกดีๆๆๆจากที่มีแต่เรื่องแย่ๆมานาน ประทับใจจริงๆ

[ตอบ #32 เมื่อ:]

ใช่ครับ อ่านแล้วน้ำตามันหลุดออกมาเองอยากบอกว่าดีใจมากๆปลื้มกับทุกๆคนทั้งผู้ให้และผู้รับที่อยู่ในขณะนั้น นี่แหละคนไทย แต่อะไรน๊า ที่ทำให้ความรัก ความเอื้ออาทรของเราให้ขาดหายไป ภายใต้คำว่า คนไทย

[ตอบ #33 เมื่อ:]

เล่าซะเห็นภาพเลยครับ ผมว่าลึกๆแล้วคนไทยเราก็เป็นแบบนี้ละครับ เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ มีน้ำใจ ชอบช่วยเหลือ ว่าแต่ว่าคุณ catmanow ฮัมเพลงอะไรตอนเดินกลับบ้านครับ 555

[ไอค่อนข้อความ:]

	ปรากฎข้อผิดพลาดตังต่อไปนี้ขณะส่งข้อความนี้:
	คำเตือน: ความคิดเห็นนี้ถูกล็อกไว้! เฉพาะผู้ดูแลเท่านั้นที่ตอบได้
ชื่อ:
	แชร์ไป Facebook ด้วย
กระทู้:
ไอค่อนข้อความ:	ไอค่อนขณะนี้ กระทู้ทั่วไปเหมาะสำหรับผู้ชมทุกวัย กระทู้สำหรับเด็กก่อนวัยเรียน กระทู้สำหรับเด็ก กระทู้ที่ผู้ใหญ่ควรให้คำแนะนำ กระทู้ที่ผู้ใหญ่ควรให้คำแนะนำแก่ผู้อ่านที่มีอายุน้อยกว่า 13 ปี กระทู้ที่ผู้ใหญ่ควรให้คำแนะนำแก่ผู้อ่านที่มีอายุน้อยกว่า 18 ปี กระทู้เฉพาะไม่เหมาะกับเด็กและเยาวชน
	ตัวหนาตัวเอียงตัวขีดเส้นใต้จัดย่อหน้าชิดซ้ายจัดย่อหน้ากึ่งกลางจัดย่อหน้าชิดขวา ขนาดตัวอักษร เล็กมาก เล็ก ปกติ ใหญ่ ใหญ่มาก เปลี่ยนสี สีดำ/ขาว สีแดง สีเหลือง สีชมพู สีเขียว สีส้ม สีม่วง สีนํ้าเงิน/ฟ้า สีเทา สีน้ำตาล สีเขียวฟ้า สีกรมท่า สีเลือดนก สีเหลืองอมเขียว
	[เพิ่มเติม]
	กลับไปกระทู้นี้ หลังจากการตั้งความคิดเห็น ไม่ใช้สัญลักษณ์แสดงอารมณ์
แนบไฟล์:	(แนบไฟล์เพิ่ม) ไฟล์ที่อนุญาต: gif, jpg, jpeg ขนาดไฟล์สูงสุดที่อนุญาต 20000000 KB : 4 ไฟล์ : ต่อความคิดเห็น
ติดตามกระทู้นี้ :	ส่งไปที่อีเมลของสมาชิกสนุก
	ส่งไปที่
พิมพ์อักษรตามภาพ: