เชื่อว่าทุกคนต้องเคยดูการ์ตูนเรื่อง The Lion King ที่เข้าฉายในปี 1994 มาแล้วไม่ต่ำกว่าหนึ่งรอบ หรือแม้กระทั่งเวอร์ชันแอนิเมชัน (2019) ที่เข้าฉายเมื่อไม่นานมานี้ มิวสิคัลอันดับ 1 ของโลกอย่าง Disney’s The Lion King ได้เดินทางมาเปิดการแสดงที่กรุงเทพฯ อย่างเป็นทางการ หลังจากเปิดการแสดงมาแล้วทั่วโลกตั้งแต่ปี 1997 และเพิ่งฉลองครบรอบ 20 ปีไปเมื่อ 2 ปีที่แล้ว สำหรับกรุงเทพฯ บ้านเรา เหล่าสิงโตและผองเพื่อนจะพาเราไปเยือนไพรด์แลนด์อีกครั้งจนคุณอดยิ้มและนึกถึงภาพจำในวัยเด็กที่เคยดูไม่ได้
สำหรับโปรดักชันที่มาเปิดการแสดงที่โรงละครเมืองไทยรัชดาลัย เธียเตอร์ มีขนาดเล็กกว่าเวอร์ชันบรอดเวย์ เนื่องจากข้อจำกัดเรื่องพื้นที่ แต่ถึงอย่างนั้นความเป็นมืออาชีพของนักแสดงและทีมงานจึงไม่ทำให้ข้อเสียเปรียบดังกล่าวเป็นอุปสรรคต่อการแสดงแต่อย่างใด เราสามารถคาดหวังเรื่องการออกแบบฉากที่ขนาดพอเหมาะกับเวที และเล่าเรื่องได้อย่างครบถ้วน ไม่ตกหล่น รวมไปถึงความต่อเนื่องของการเปลี่ยนฉากที่ลื่นไหล ไม่มีสะดุด หรือปล่อยให้ผู้ชมต้องรอนานมากกว่า 2 วินาที พร้อมวงออร์เคสตราและเพอร์คัสชันคอยบรรเลงในทุกฉากอย่างรื่นหู
ทางด้านเนื้อเรื่องไม่ค่อยแตกต่างจากเวอร์ชันแอนิเมชันที่เราคุ้นเคยกันดี การคาดเดาได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในฉากต่อไปจึงเป็นสิ่งที่ทำได้ไม่ยากนัก หรือหากใครเป็นสาวก Disney ก็อาจรู้เลยว่าตัวละครจะพูดว่าอะไร เพลงเปิดอย่าง Circle of Life จึงเป็นสิ่งที่ทุกคนตั้งตารอตั้งแต่แรกที่เข้าโรงละคร นอกเหนือไปจากเรื่องราวของเหล่าสัตว์นานาที่แฟน Disney เคยประทับใจ นักแสดงยังเอาใจคนดูด้วยการหยอดมุกไทยๆ (ที่ทางเราไม่ขอเปิดเผย) มาเป็นระยะๆ เพื่อให้ผู้ชมได้หัวเราะตัวโยนและไม่หาวไปกับบทพูดหลังมิวสิคัลเสียก่อน
สิ่งที่น่าสนใจคือการตีความตัวละครแอนิเมชันที่เป็นสิงสาราสัตว์ให้อยู่ในรูปแบบของละครเวทีที่ใช้คนแสดง การออกแบบเครื่องแต่งกายจึงเป็นสิ่งที่น่าสนใจมากที่สุด นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ละครเวทีเรื่องนี้ได้รับรางวัลออกแบบชุดยอดเยี่ยมจากเวที Tony Awards ปี 1998 ด้วยการผสมศิลปะการทำหน้ากากจากแอฟริกา หน้ากากคาบูกิ และหุ่นเชิดเงามาเล่าเรื่อง
ทั้งนี้ยังมีความแตกต่างระหว่างตัวละครหลักและตัวละครสนับสนุน เช่น ซิมบ้า (จอร์แดน ชอว์), นาลา (อแมนด้า คูนีน) ทั้งตอนเด็กและตอนโต, ราฟิกิ (แซปา พิทเจง), มูฟาซา (มีโทโคซีสิ เอ็มเคย์ คานยาล) และสการ์ (แอนโทนี ลอเรนซ์) ที่ใช้คนแสดงจริง ทำให้รู้สึกมีความเป็นมนุษย์มากกว่า แตกต่างจาก ซาซู (อองเดรย์ จิวสัน), ทีโมน (นิค เมอร์เซอร์), พุมบ้า (ปีแอร์ แว เฮียเด) และตัวละครสัตว์อื่นๆ ที่เป็นคนผสมหุ่นเชิด หน้ากาก และคอสตูมลักษณะเดียวกันกับเวอร์ชันการ์ตูนที่มีฟังก์ชันเป็น Comic Relief มาสร้างเสียงหัวเราะ
อ่านที่ https://thestandard.co/the-lion-king-musical/
